Hoe zit de Maasbach sekte in elkaar?

GROEN + ORANJE: DE KERN
De harde kern van de Maasbach sekte (oftewel “The Blessing Family”) bestaat uit de groene cirkel, met daarin de oranje cirkel, in totaal zo’n 55 personen. Dit is het gedeelte wat ook echt daadwerkelijk opereert als een sekte en haar tentakels laat uitstrekken in de aanverwante Blessing kerken. De groene cirkel kan letterlijk gezien worden als het kantoorpand van de Stichting Johan Maasbach Wereldzending aan de Apeldoornselaan in Den Haag, met daar omheen het huizenblok wat Maasbach tevens bezit (Apeldoornselaan / De La Reyweg / Lunterenstraat). In de appartementen van dit huizenblok wonen zowel de werknemers van de Maasbach stichting (met hun vrouwen en kinderen) als de Maasbach familie zelf, in een hechte gemeenschap met grote sociale controle. De jongere alleenstaande werknemers (ook wel de ‘singles’ genoemd) wonen met meerdere personen in een aantal daarvoor aangewezen appartementen binnen het huizenblok, op kamers. De oranje cirkel vormt het middelpunt, de Maasbach familie, bestaande uit:
1. David Maasbach (getrouwd met Regina van de Groep) en zijn gezin (+ 2 aangetrouwde schoonzoons)
2. John T.L. Maasbach (getrouwd met Godelief) en zijn gezin
3. Simon van Dalen (getrouwd met Helen Maasbach) en zijn gezin (+ aangetrouwde kinderen)
4. (Moeder) Willy Maasbach
5. Patrick Bruin (getrouwd met Danielle Maasbach) en zijn gezin

Werknemers
De werknemers van de Maasbach stichting in Den Haag vormen dus in feite de echte (kern van de) sekte, die ook zodanig functioneert. Deze groep bestaan uit grofweg 3 subgroepen:
1. Leden van de Maasbach familie (bloedlijn, verdienen het meest)
2. De ‘getrouwden’ (goedkope krachten)
3. De ‘singles’ (nog goedkopere krachten)

Leden van de Maasbach familie
Bovengenoemde familieleden van de Maasbach bloedlijn en (bijna) al hun kinderen zijn werkzaam bij de stichting. De enige die dat nog niet zijn, zijn daar vanwege de leerplicht niet oud genoeg voor (jonger dan 16 jaar). Alle (klein)kinderen worden geacht in ‘het werk’ van hun ouders te treden en dit voort te zetten. Alle kinderen van Johan en Willy Maasbach hebben geen opleiding genoten na de basis- en soms middelbare school. Toch zijn ze ingezet op alle belangrijkste, vaak leidinggevende posities binnen de organisatie. Ook als ze daar misschien iets te jong voor zijn of er anderen beter gekwalificeerd zouden zijn. De Maasbachen zijn dan ook degenen die het meeste verdienen binnen de organisatie.

De getrouwden
Bij de meeste werknemers ontvangt alleen de man een salaris, en wordt de vrouw geacht ‘vrijwillig’ te werken voor de JMWZ. Dit is min of meer een gedwongen situatie. (Getrouwde) Vrouwen worden nogal achtergesteld binnen de organisatie. Zij moeten zich vooral volgzaam opstellen naar hun mannen toe en doen wat hen wordt opgedragen. De salarissen die de mannen ontvangen zijn laag, over het algemeen niet al teveel boven het minimumloon. Dit zorgt ervoor dat de gezinnen van de getrouwden vaak onder vrij arme en uitdagende omstandigheden leven.

De singles
De singles, zoals zij intern worden genoemd, tekenen een schimmig arbeidscontract voor 16 uur per week, waar zij in feite 40+ uur voor moeten werken bij de stichting. Vaak worden ze geworven door David en John Maasbach zelf, vanuit de kerken. Het zijn veelal kinderen van getrouwen binnen de beweging. Er wordt dan zowel op hen als hun ouders ingepraat. De werktijden van zowel de singles als de getrouwden worden nauwkeurig bijgehouden door een receptionist; over het algemeen moeten betaalde krachten minimaal 40 uren draaien, welk contract je ook hebt. Van het werk wat je in de Blessing kerk verricht waar je toebehoort of bent geplaatst, wordt verwacht dat je dit binnen je eigen tijd doet, buiten die 40 uur. Dit geldt overigens ook voor de getrouwden. Af en toe zit David ’s ochtends bij de ingang van de stichting om te kijken of iedereen wel op tijd binnen komt. De singles zijn goedkope krachten en ontvangen een zeer laag salaris (zo’n 350 euro netto per maand). Naast de 16-uur constructie worden er namelijk ook nog eens “kosten en inwoning” ingehouden door Maasbach. Ze mogen daarvoor namelijk op kamers wonen in daarvoor aangewezen appartementen bij de stichting. Zij delen gezamenlijk maaltijden bij de stichting, bereid door een kok die fulltime in dienst is. In een tijd waar de basis-ziektekostenpremie rond de 95 euro bedraagt en Maasbach volgelingen ook nog eens worden geacht minimaal 10% van hun inkomsten (liefst veel meer) te ‘offeren’ aan de stichting, hebben de jonge werknemers -gedwongen door omstandigheden- een zeer eenvoudig bestaan. De sociale controle is erg groot.

BLAUW: AANHANGENDE BLESSING KERKEN
Rondom de kern bevinden zich de blauwe cirkels, de aanverwante Blessing kerken*. Deze cirkels hebben een overlapping met de groene cirkel (de kern), omdat in het leiderschap van deze kerken veelal mensen zitten die tevens (betaald of vrijwillig) werken voor de Maasbach stichting.
1. The Blessing Den Haag (eerder bekend als ‘Capitol Evangelie Centrum’), met David en Regina Maasbach als voorgangers. Deze moederkerk heeft momenteel zo’n 300 leden/bezoekers en is daarmee tevens de grootste kerk van de Maasbach sekte. Per zondag wordt één dienst gehouden, in een te groot auditorium met ca. 450 zitplaatsen. Het gebouw (de voormalige Capitol bioscoop) is eigendom van Maasbach en bevindt zich tegenover het hoofdkantoor van de Maasbach stichting (voormalig warenhuis Lijnkamp) + huizenblok in Den Haag. De moederkerk werd eerder voorgegaan door (vader) Johan Maasbach zelf, die overleed in 1995 en het leiderschap van de sekte overdroeg aan zoon David Maasbach.
2. The Blessing Utrecht (eerder bekend als ‘Evangeliecentrum Immanuelkerk’), met Fred en Jetty de Bruijn als huidige voorgangers. De kerk is qua aantal leden/bezoekers altijd de tweede kerk geweest binnen de Maasbach sekte, met de teller momenteel op ca. 125. Het vorige voorgangersechtpaar is schoonfamilie van David Maasbach (via zijn vrouw Regina), en in 2011 abrupt geëxcommuniceerd in de start van een ‘zuivering’** binnen de sekte door David en John T.L. Maasbach. Door deze affaire aanvankelijk in de doofpot te hebben willen doen stoppen, gebrekkige communicatie, aanverwante excommunicaties en de schoonfamilie bij volgelingen vervolgens af te schilderen als “zij-zijn-behept-met-een-boze-geest”-afvalligen verloor The Blessing Utrecht in verwarring veel leden en bezoekers in de periode na 2011.
3. The Blessing Vlaardingen (eerder bevond deze gemeente zich in Schiedam, in de Havenkerk), met John T.L. en Godelief Maasbach als huidige voorgangers. Voorheen ging pinkstervoorganger Edgar Holder, die in de jaren ’90 werd weggestuurd bij Maasbach, deze gemeente in Schiedam voor. De meeste leden gingen destijds mee met hun voorganger naar wat nu De Levende Steen heet. Iets eerder scheidde Jan Zijlstra zich af. Veel volgelingen vertrokken en inkomsten en bezoekersaantallen namen af. Deze ‘scheuring’ hebben de Maasbachen nooit echt verwerkt. The Blessing Vlaardingen heeft momenteel zo’n 90 leden/bezoekers. John is vaak niet aanwezig op zondagen, omdat hij veel op reis is als evangelist.
>> Deze pagina is nog onder constructie. De rest van de kerken worden z.s.m. toegevoegd in deze beschrijving.

*De Blessing kerken hebben overigens niet altijd zo geheten, de naamsvoering van ‘The Blessing’ is pas in 2010 / 2011 bedacht en geïntroduceerd door de broers David en John T.L. Maasbach, de leiders van de organisatie. In deze jaren kreeg de geloofsgemeeschap mede hiermee een kenmerkender gestalte als zodanig een sekte. In 2014 werd dit verder aangescherpt, toen het begrip ‘The Blessing Family’ werd geïntroduceerd.
**De zuivering had als doel om op de belangrijkste leiderschapsposities afstammelingen van de pure Maasbach bloedlijn te krijgen (kinderen of kleinkinderen van oprichters Johan en Willy Maasbach), omringd met loyale en ja-knikkende getrouwen. Zowel de families van Regina als Godelief Maasbach hebben het hierin moeten ontgelden, zij maken immers geen deel uit van de Maasbach bloedlijn. Omdat vooral de familie van Regina in eerste opzicht voor de volgelingen toch wel verbonden was aan de Maasbach-familie en geliefd was bij velen, bestond er de angst dat zij ‘te groot’ en ‘te geliefd’ werden in de gemeenschap. Hiermee vormden zij, in de beleving van David en John T.L. Maasbach, een bedreiging voor de Maasbach familie en de posities van hun kinderen. Daarom werden zij geëxcommuniceerd. Zowel Regina als de gehele gemeenschap is door haar man David verboden enige vorm van contact te hebben met haar familie. Hieronder bevinden zich haar ouders, enige zus en zwager met hun kinderen.